„Witam serdecznie,
właśnie wróciłam z Mielna gdzie odbyło się XIV Ogólnopolskie Sympozjum Agroturystyczne pod hasłem "Turystyka wiejska - społeczny wymiar w ekonomicznym kontekście". Pierwszy dzień spotkania poświęcony był wystąpieniom prelegentów, którzy na różnych płaszczyznach rozpatrywali korzyści wynikające z rozwoju turystyki wiejskiej i agroturystyki w regionie. Okazało się, że korzyści te nie dotyczą jedynie ekonomicznych aspektów dla kwatero dawców ale również stanowią niesamowitą szansę dla społeczności mieszkających w miejscowościach gdzie funkcjonuje agroturystyka. Mnie szczególnie zaciekawiło wystąpienie Pani dr M. Kachniewskiej z Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarska w Łodzi. Pani dr przedstawiła wyniki badań dotyczących społecznego wymiaru agroturystyki. Na podstawie wywiadów z respondentami (którymi byli mieszkańcy nie prowadzący gospodarstw agroturystycznych tzw. "obserwatorzy") okazało się, że "turystyka na terenach wiejskich bywa traktowana jako panaceum na liczne problemy wsi: brak zatrudnienia, niskie dochody rolników i samorządów terytorialnych, niski standard życia, braki w istniejącej infrastrukturze itd. Agroturysta stwarza też doskonałą szansę na powstanie rynku zbytu na produkty żywnościowe i różnego rodzaju usług oraz na przyciągnięcie turystów do mniej znanych regionów Polski.
    Jeden z prelegentów opowiedział nam o pewnej sytuacji: znudzony młody mieszkaniec pewnej wsi podążając "za chlebem" zwiedził kawałek Europy, zobaczył jakie inicjatywy podejmują Europejczycy i strasznie zdenerwował się na swoją wieś. Po czym zrobił dużą tablicę, na której napisał "w tej wsi nic nie ma" i postawił ją przy wjeździe do wioski. Okazało się, że przypadkowi, przejeżdżający turyści zaczęli zatrzymywać się w tej miejscowości. We wsi były dwa sklepy, które dzięki owej tablicy nieźle zarobiły. Natomiast gdyby w takiej wsi "coś było" moglibyśmy mówić o kontekście ekonomicznym i społecznym dla ogółu mieszkańców.
Teraz pytanie - co w takiej wsi mogłoby być? Spotkanie prowadził dr Idziak - prekursor wiosek tematycznych w Polsce. Jego charyzma i trafnie wybrane przykłady wiejskich inicjatyw pokazały nam że można zrobić coś z niczego. Byliśmy np we wsi Paproty, gdzie właściciele zrobili labirynty z wierzby energetycznej, organizują zabawy w plenerze. Trochę inwencji, trochę zachęty ze strony Pana Idziaka i stworzyli doskonałą formę wypoczynku na wsi. I choć wieś nie znajduje się blisko morza - nie narzekają na brak turystów. Spędziliśmy tak 2, 3 godziny i wybawiliśmy się niesamowicie. Z pewnością każdemu poskoczył poziom wydzielanych endorfin, przeżyliśmy miłe chwile i chcemy tam wrocić - na tym polega sukces właścicieli. Po buszowaniu w labiryntach robiliśmy mega bańki mydlane - wystarczyło wiadro z płynem, i kijki połączone sznurkami.
    Odwiedziliśmy też wioskę bajek i rowerów. Bazą były tam gospodarcze budynki po-pgr-owskie. I tam mieszkańcy wioski stworzyli krainę bajek. Pani i Pan przebrani za Hankę i Rumcajsa w kąciku zwanym chatką organizują warsztaty wypieku podpłomyków. Na trawniku zorganizowali boisko do gry w dysk-golfa. W dawnej stróżówce odbywają się warsztaty ceramiczne, jest sklepi z produktami. Mogłabym Państwu wiele opowiadać, o pomysłach ludzi o chęci działania i szczególnie cenionej przez turystów gościnności i życzliwości. Ale po co, zachęcam do spakowania walizek i odwiedzenia właśnie takich miejscowości. My na Dolnym Śląsku też mamy się czym pochwalić.
 
Ostatni dzień był dniem podsumowującym, ja niestety ze względu na odjazd pociągu, byłam tylko chwilkę ale usłyszałam coś bardzo ciekawego. Mianowicie - dr Idziak zasugerował że skoro wioski tematyczne na Pomorzu odnoszą takie sukcesy i inne województwa również z powodzeniem zakładają wioski tematyczne to warto byłoby przeszkolić kadrę - koordynatorów wojewódzkich którzy inspirowaliby społeczności lokalne i nauczali ale przede wszystkim "dawali kopniaka" (bo to zazwyczaj najlepszy bodziec do podjęcia jakichkolwiek przedsięwzięć) aby zacząć działać. Tylko kim byliby Ci koordynatorzy i kto miałby ich szkolić? Tego nie ustaliliśmy.
Warto czasem zacząć coś bez osiągania korzyści finansowych, by później czerpać korzyści w wielu sferach. Miło było patrzeć jak wieś się bawi i jak to powiedział dr "robi wiochę" czyli pokazuje jak można się bawić i sprawiać radość innym ale przede wszystkim sobie.
 Jestem świeżo po przyjeździe, napisałam to co zapamiętałam (przepraszam za kolokwialny styl). Gdybyście mieli Państwo pytania - proszę pisać”.
 
Agnieszka Kowalczuk - Misek
Dolnośląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu
Dział Przedsiębiorczości, Wiejskiego Gospodarstwa Domowego i Agroturystyki
Wrocław, ul. Zwycięska 12, tel. 71/339 80 21 wew. 152