Konsultacje Społeczne - Lokalna Strategia Rozwoju na lata 2015-2022
2015-07-27 09:34:16
Zachęcamy wszystkich mieszkańców obszaru działania LGD Partnerstwo Ducha Gór do włączenia się w proces opracowania nowej Lokalnej Strategii Rozwoju dla naszego obszaru.
Aktualności i wydarzenia od dnia 01.11.2012r. prowadzone są na stronie głównej Lokalnej Grupy Działania Partnerstwo Ducha Gór
2012-11-06 14:05:06
Uwaga!!! Zmiana adresu biura LGD Partnerstwo Ducha Gór
2012-10-15 08:00:57
Nowy adres:
ul. Konstytucji 3 Maja 25
58-540 Karpacz
Kontakt telefoniczny możliwy pod numerem 699 953 058
Wędrówki po Krainie Ducha Gór
2012-09-25 13:02:39
Wszelkie informacje o Wędrówkach po Krainie Ducha Gór znajdują się z zakładce Program Leader/Święto Ducha Gór lub po kliknięciu na poniższy link
http://www.konkursy.duchgor.org/pl/102/swieto-ducha-gor/
Po Kiermaszu Wiosennym w Łomnicy
2012-03-19 10:58:25
I po Kiermaszu...
Wystawa grafik z kolekcji Haselbacha „Podróże w czasie”
2012-02-14 15:55:50
Zapraszamy na wystawę w Pałacu Paulinum
Spotkanie wymiany doświadczeń LGD w dniach 30-31.01.2012 roku Karczowiska.
2012-02-08 08:32:27
Krótka relacja z wyjazdu przedstawicieli LGD Partnerstwo Ducha Gór
II Karkonoski Zjazd Saniami Rogatymi w Jagniątkowie
2012-02-07 12:30:56
Zaproszenie na wydarzenie w dniu 11 lutego
355-380 m.n.p.m.
Pomimo długiego rodowodu i korzystnego położenia na rozległej równinie w sąsiedztwie uzdrowiska w Cieplicach, wieś ta nie miała szczęścia zaznać szybszego rozwoju. Jeszcze w średniowieczu ograniczyły ją od zachodu stawy hodowlane założone przez cieplickich cystersów. Teraz, po powstaniu jeziora Sosnówka, nie ma także szans na rozwój w kierunku wschodnim. Z pewnością pozostaje za to możliwość nieustannego podziwiania panoramy Karkonoszy, któ-rych całe pasmo wydaje się być tu na wyciągnięcie ręki. Wieś stanowi też dobry punkt wyjścia w kierunku Staniszowa oraz Grodnej ze sztucznymi ruinami na szczycie.
W czasie pobytu w Marczycach warto zatrzymać się w środku wsi, w pobliżu skrzyżowania z dróżką z Cieplic w stronę Sosnówki, gdzie znajdują się dwa kamienne krzyże pokutne.
Z Marczyc warto wybrać się na fotograficzne łowy na Stawy Podgórzyńskie. Powyżej ich północnej krawędzi wiedzie niebieski szlak pieszy do Cieplic (1 h), z niebanalną panoramą zachodnich Karkonoszy. Idąc w przeciwnym kierunku już po 30 min. niebieskie znaki doprowadzają na szczyt Grodnej ze sztucznymi ruinami Zamku Księcia Henryka i rozległymi widokami ze skałek szczytowych.
345-360 m.n.p.m.
Osada rozwinęła się przy przeprawie przez Bóbr i strzegącej jej strażnicy. Jeśli taka stanica tu istniała, to z pewnością została zniszczona w czasie wojen husyckich, przed rokiem 1428. Natomiast z połowy XVI wieku zachowały się notatki wskazujące, iż istniał tu dwór rycerski, prawdopodobnie w kształcie wieży.
625-710 m.n.p.m.
Już sam dojazd do Borowic, krętą drogą wśród stromych, granitowych ścian i gęstego lasu wskazuje, że wkraczamy do Królestwa Ducha Gór. Rozległa, śródgórska polana, na której rozłożyła się osada dowodzi, że nie taki znowu ten Duch Gór straszny, a i można u niego znaleźć fragmenty znanego nam z Kotliny Jeleniogórskiej Ogrodu.
400-490 m.n.p.m.
Bukowiec mógłby opowiedzieć niejedną romantyczną historię. Nie tylko dlatego, że jest starą wsią, powstałą w początkach XIII wieku, ale także dlatego, że to tutaj właśnie rozpoczęto przekształcanie krajobrazu Kotliny Jeleniogórskiej w duchu na wskroś romantycznym. Nim do tego doszło, w połowie XVI wieku rodzina von Zedlitz wzniosła w dolnej części wsi dwór otoczony fosą.
340-370 m.n.p.m.
Nieco ponad doliną Bobru, na zachód od Wojanowa i Jeziora Bobrownickiego, dostrzec można zabudowania niewielkiej wsi. To Dąbrowica, która składa się z trzech części. Pierwsza, nad Bobrem skupia się wokół fabryki papieru; druga, pod lasem, grupuje się przy pałacu, zaś trzecia to sąsiedztwo kościoła, z którego miejscowość jest chyba najbardziej znana.
400-410 m.n.p.m.
Ta luźno rozrzucona w malowniczym obniżeniu osada, przez dłuższy czas stanowiła kolonię Miłkowa. Do dziś zachowała charakter rolniczy i jako żywo nadaje się do plenerów rodem z bukolicznych opowieści o wsi spokojnej, wsi wesołej...
410-530 m.n.p.m.
Wspinając się krętą drogą ze Strużnicy lub z Karpnik w kierunku Kowar, docieramy do zacisznej wioski na zboczach Rudaw Janowickich. Gruszków od zarania swych dziejów, czyli od XIV wieku, związany był z Kowarami. Ludność zajmowała się rzemiosłem i chałupnictwem oraz warzeniem znanego i cenionego w okolicy piwa. Dziś większość mieszkańców zajmuje się drobnym rolnictwem lub dojeżdża do pracy w Kowarach.
370-430 m.n.p.m.
Przepływający przez tę liczącą ponad 2 tysiące dusz miejscowość Bóbr dzieli ją na dwie części, z których starsza, ciągnąca się wzdłuż rzeki, początkowo posiadała swój ośrodek wokół dwóch kościołów i pałacu. Dzięki doprowadzeniu linii kolejowej w roku 1867 Janowice stały się najpopularniejszym punktem wyjściowym w Rudawy Janowickie, których od wieków strzegł Zamek Bolczów.
370-410 m.n.p.m.
Do Karpnik, położonych w rozległym obniżeniu u stóp Gór Sokolich, w XV wieku przeniosła się siedziba właścicieli okolicy. Wcześniej znajdowała się ona pod szczytem Krzyżnej Góry, w zniszczonym w czasie wojen husyckich zamku Sokolec. Cztery wieki później nowi właściciele Karpnik polecili wznieść „Szwajcarkę”, schronisko będące do-godnym punktem wyjściowym dla osób preferujących eksplorację Gór Sokolich bez sprzętu wspinaczkowego.
410-630 m.n.p.m.
Najbardziej na północ położona miejscowość w Ogrodzie Ducha Gór, należy do najstarszych w regionie. Pierwszych mieszkańców ściągały tu jednak nie tyle bajeczne wprost widoki na wschodnią część Kotliny, ale... złoto. W dolnej części obecnej wioski (podobnie jak w rejonie pobliskiej Maciejowej i Dziwiszowa) jeszcze do XIII wieku w najlepsze można było wydobywać i wypłukiwać drogocenny kruszec.
400-450 m.n.p.m.
Poniżej Kowar i Ciszycy otwiera się dolina potoku Jedlica, który potrafi niekiedy pokazać, jaka drzemie w nim siła. Tak stało się m.in. w czasie pamiętnej powodzi w lipcu roku 1997. Na kaprysy rzeczki najbardziej narażona jest ciągnąca się wzdłuż niej Kostrzyca.
360-380 m.n.p.m.
Do tej niewielkiej, zagubionej wśród wzgórz wioski może zaprowadzić droga z Karpnik lub Bukowca. Do końca XVII wieku Krogulec był częścią majątku związanego z Karpnikami, a w roku 1679 został przejęty przez Jelenią Górę za długi od Ernsta von Schaffgotscha. Kroniki wspominają o tej miejscowości nader rzadko.
350-370 m.n.p.m.
Miejscowość ta od wieków rozwija się w dolinie rzeki, której nazwa nie powinna budzić zaskoczenia – w dolinie Łomnicy. Pierwotne osiedle istniało przy ujściu tej rzeki do Bobru, nieopodal którego powstał dwór rodziny von Zedlitz, ale osadnictwo stopniowo przesuwało się w górę rzeki. O dłuższej biografii Łomnicy świadczy jej słowiańska nazwa, a zatem wieś musiała istnieć już w XII wieku.
480-520 m.n.p.m.
Z wielu zakątków wschodniej i północnej części Kotliny Jeleniogórskiej nie sposób przeoczyć widocznej z daleka wieży wśród drzew na wzniesieniu ponad doliną Bobru. Na wysokości 500 m npm. ukrywają się skromnie pozostałości dawnej stolicy sudeckiego górnictwa i dawnego miasteczka, którego nazwa mówi sama za siebie – Miedzianka.
415-655 m.n.p.m.
Powstała w XIII wieku wieś skupiła się wokół niewielkiego zamku, który przetrwał do wojen husyckich. Dość stabilny rozwój zawdzięczał Miłków górnictwu, wydobyciu torfu i istniejącym tu kuźniom, a nade wszystko - zielarstwu.
500-645 m.n.p.m.
Początki wsi związane są z działalnością górniczą prowadzoną w północnej części Rudaw Janowickich. W roku 1370 doszło do podziału Mniszkowa i Miedzianki – kopalnie zgrupowały się wokół rosnącej w siłę Miedzianki, Mniszków zaś z wolna nabierał cech wsi służebnej. Karty nieco się odmieniły po zniszczeniu zamku Bolczów w czasie wojny trzydziestoletniej.
370-400 m.n.p.m.
W panoramie największej wsi w Kotlinie Jeleniogórskiej już z daleka dostrzegamy dwie wieże: zamku królewskiego oraz kościoła dworskiego (dziś – parafialnego). Im lepiej jednak poznamy Mysłakowice, tym więcej odkryjemy tu interesujących miejsc i związanych z nimi wydarzeń.
350-480 m.n.p.m.
W południowej części Kotliny Jeleniogórskiej wszystkie drogi prowadzą do Podgórzyna, którego obecna nazwa doskonale opisuje położenie tej sporej, uprzemysłowionej wsi. Pod nazwą Gerharti villa (później: Giersdorf) została wspomniana w roku 1305, a w kilka lat później stanowiła już oddzielną parafię z kościołem św. Trójcy.
480-700 m.n.p.m.
Pierwsze wzmianki dotyczące wsi pochodzą już z roku 1387, ale wiążą się one z osadnictwem w rejonie Skałki należącej do Podgórzyna. Dzisiejsza miejscowość w Dolinie Czerwienia oraz Podgórnej powstała w drugiej połowie XVII wieku, podobnie jak pozostałe budziska, czyli osady zakładane przez protestanckich uciekinierów religijnych z innych części ówczesnej Austrii.
390-523 m.n.p.m.
Początków Radomierza należy szukać w dolnej części wsi – tam, gdzie do dziś widoczne są zabudowania dawnego dworu. Przez wieki związany był on z boczną linią rodziny von Schaffgotsch, o których przypominają płyty nagrobne zgromadzone przy wejściu na teren pocysterskiego kościoła w niedalekich Cieplicach.
370-720 m.n.p.m.
W szerokim obniżeniu u podnóża Karkonoszy rozciąga się dolna część Sosnówki z wieloma zachowanymi domami tkaczy, a także kilkoma domami przysłupowo-zrębowymi. To właśnie tkactwo i drobne rolnictwo stanowiło przez długi czas podstawę utrzymania wsi. Lokalną specjalnością był adamaszek wytwarzany głównie w domowych warsztatach Sosnówki Górnej, założonej specjalnie dla tkaczy w XVIII wieku.
365-430 m.n.p.m.
Jest w Staniszowie jakaś siła, skoro odkryto na jego terenie ślady osady istniejącej między VII a IX wiekiem. Pewne jest, że wieś w dzisiejszym kształcie istniała w końcu XIII wieku. Leżąc na uboczu głównych traktów, osłonięta przez liczne wzgórza pokryte malowniczymi skałami, uniknęła większości historycznych nawałnic, które stały się udziałem sąsiednich miejscowości.
430-470 m.n.p.m.
Ten dawny przysiółek Karpnik powstał dość późno, bo najprawdopodobniej dopiero w początkach XVII wieku. Odludne położenie wsi przyczyniło się do tego, że po wojnie trzydziestoletniej w cieniu okolicznych skał w tajemnicy spotykali się na nabożeństwa protestanci z Karpnik i sąsiednich miejscowości.
460-490 m.n.p.m.
Leżące u stóp Kowarskiego Grzbietu osiedle powstało jako osada górnicza, ale szczególnej roli nabrały płuczki złota, które nadały wsi jej pierwotną nazwę – Steinseiffen (Kamienne Płuczki).
W niektórych potokach w okolicy do dziś można znaleźć drogocenny kruszec, ale już tylko w śladowych ilościach.
360-370 m.n.p.m.
Rozłożona nad Bobrem miejscowość – nazywana niekiedy przez jej bywalców San Frantrzcińsko – stała się Mekką dla wspinaczy i skałkowców. Dość powiedzieć, że na tutejszych, granitowych ścianach niewysokich, acz imponujących Gór Sokolich, wspinaczkowe szlify zdobywali: Wanda Rutkiewicz, Jerzy Kukuczka i niemal cała dzisiejsza czołówka polskich himalaistów.
350-360 m.n.p.m.
Wieś nad Bobrem z pewnością istniała już w XIII wieku i rozwijała się dzięki dogodnemu położeniu przy nadrzecznym trakcie z Jeleniej Góry w kierunku Bolkowa, Świdnicy i Kamiennej Góry. Nie bez przyczyny jedna z trzech bram średniowiecznej Jeleniej Góry nosiła nazwę właśnie Bramy Wojanowskiej. Nazwa miejscowości najściślej wiąże się jednak z tutejszym zamkiem.
480-570 m.n.p.m.
Podobnie jak sąsiednie podkarkonoskie miejscowości, także Zachełmie powstało po wojnie trzydziestoletniej jako osada religijnych uciekinierów. W roku 1650 dotarła tu z Austrii, pod wodzą niejakiego Fucknera, grupa składająca się z pasterzy oraz drwali. Z pewnością ci ostatni mieli w nowym miejscu sporo pracy.Dość rozległa wieś stała się w XIX wieku wczasowiskiem, a i dziś częściej, niż na lokalne DJE, można natknąć się tu na samochodowe rejestracje z Wrocławia, Poznania, Drezna, Berlina czy Amsterdamu.
Wrzeszczyn (niem. Boberrullersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim.
We wsi Wrzeszczyn znajduje się zapora wodna wraz z elektrownią, spiętrzająca wody Bobru tworząc Jezioro Wrzeszczyńskie, rozciągające się między Wrzeszczynem a Siedlęcinem. Elektrownia Wrzeszczyn została zbudowana w latach 1926-27. Elektrownia Wrzeszczyn została zbudowana w latach 1926-1927.